Plaatsen van herinnering
Image may be NSFW.
Clik here to view.
Een begraafplaats is altijd een plaats van herinnering. Niet alleen door de functie van het object zelf, maar ook omdat elk mens dat er wordt begraven, een mens was waaraan herinneringen bestaan. Herinneringen die in de loop van de tijd vervagen. Zover vervagen dat alleen de grafzerken nog een herinnering vormen. In het geval van de begraafplaats Memento Mori in Bunschoten geeft de naam al een aanwijzing in de richting van een herinnering: Gedenk te sterven of Denk eraan te [moeten] sterven. Dat zijn tegelijk de meest gebruikte vertalingen van deze Latijnse spreuk. Vrijere vertalingen zijn Bedenk dat u sterfelijk bent of Denk aan je eigen sterfdag. De spreuk staat op de rechter pilaar bij het hek van de oude ingang. Dat duidt niet direct op de naam van de begraafplaats. Op de linker pilaar staat immers ook een spreuk die ook naar de naam had kunnen verwijzen: Resurecturis. Een meer onbekende term. Wellicht dat de steenhouwer daarom een ‘letter r’ vergat want het moet zijn Resurrecturis. De betekenis was voor de inwoners aan het begin van de twintigste eeuw wellicht net zo onbekend als een eeuw later: Voor hen die weer zullen opstaan.
