Opkomst en ondergang van Jan van Leiden
Wie er niet op let, zal ze niet zien, de drie stalen kooien die aan de zuidzijde van de Lambertuskerk in Munster hangen. Het is ook niet gewoon om dergelijke grote kooien aan een kerktoren te zien hangen. De onwetende voorbijganger
kan alleen maar gissen. Een oud lokaal symbolisch gebruik? De werkelijke reden zal menigeen de wenkbrauwen doen fronsen, want in één van de kooien werd in 1536 ‘Jantje' van Leiden, koning van Munster, na zijn terechtstelling aan de kerktoren gehangen waar de vogels en het weer zich over zijn resten bekommerden.
Een terechtstelling die de veroordeelden geen enkele illusie gaf. Met gloeiende tangen werd al het vlees van de botten ‘gereten en afsluitend het hart en de keel met gloeiende ijzers doorboord’. Het lichaam van de gevallen koning kwam in de middelste en hoogste kooi te hangen. In de andere kooien werden de lichamen geplaatst van Knipperdolinck en Krechting, leden van de regering van de koning. Overgeleverd aan vogels en het weer.
Vijftig jaar na de gerechtstelling op het Domplein werden de laatste botresten gesignaleerd.
Hoe kwam het dat een eenvoudige kleermaker uit Leiden in Munster stierf als koning? De eenvoudige koopmanszoon die door overmoed zichzelf tot koning van Munster uitriep, werd in zijn tijd beschouwd als instrument van satan en iemand die zich 'mooiprater' werd gezien.